Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Annals of the Rheumatic Diseases από το The George Institute για την Παγκόσμια Υγεία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) έδειξαν μικρό όφελος στον πόνο της σπονδυλικής στήλης σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.

Ως γνωστόν οι υπάρχουσες κλινικές οδηγίες συνιστούν ως πρώτη επιλογή αναλγητικών την παρακεταμόλη, ως δεύτερη τα ΜΣΑΦ και ως τρίτη τα οπιοειδή, παρ’ όλο που η αναποτελεσματικότητα της παρακεταμόλης έχει ήδη αποδειχθεί στον πόνο της σπονδυλικής στήλης και τα οπιοειδή παρέχουν ελάχιστη βελτίωση σε σχέση με το εικονικό φάρμακο.

Παράλληλα, η αυξημένη χρήση των οπιοειδών έχει οδηγήσει: 1) σε μεγάλη αύξηση των πτώσεων και των ατυχημάτων και 2) σε αντένδειξη για το χρόνιο πόνο, όπως π.χ. στις περιπτώσεις χρόνιας οσφυαλγίας, λόγω της εξάρτησης που προκαλούν.

Η συστηματική αυτή ανασκόπηση και μεταανάλυση έρχεται να εκτιμήσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των ΜΣΑΦ στον πόνο της σπονδυλικής στήλης, καθ’ όσον δεν υπάρχει γενική συμφωνία ως προς τη χορήγησή τους, αν και χρησιμοποιούνται κατά κόρον και σε αυτές τις περιπτώσεις μυοσκελετικού πόνου.

Η μετανάλυση συμπεριέλαβε 35 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες με περισσότερους από 6.000 ασθενείς και συνέκρινε την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των ΜΣΑΦ σε σχέση με το εικονικό φάρμακο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα ΜΣΑΦ μείωσαν τον πόνο και τη δυσλειτουργία χωρίς όμως σημαντικά κλινικά πλεονεκτήματα έναντι του placebo, ενώ οι παρενέργειες από το γαστρεντερικό ήταν κατά 2,5 φορές περισσότερες.

Οι συγγραφείς της μελέτης μέσω της δημοσίευσής τους κάνουν έκκληση για την αναγκαιότητα ανάπτυξης νέων φαρμακευτικών θεραπειών, διαπιστώνοντας πως δεν υπάρχουν απλά παυσίπονα που να παρέχουν αξιολογήσιμες επιδράσεις στον πόνο της σπονδυλικής στήλης σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.

Φαίνεται λοιπόν ότι η καλύτερη θεραπευτική προσέγγιση για ακόμα μια φορά παραμένει η πρόληψη, στην οποία πρέπει να εστιάσουμε με μεγαλύτερη επιμονή, ώστε να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα εμφάνισης πόνου στη σπονδυλική στήλη μέσω προώθησης προγραμμάτων εκμάθησης εργονομικής συμπεριφοράς και ασκήσεων.

ΠΗΓΗMachado GC, Maher CG, Ferreira PH, Day RO, Pinheiro MB, Ferreira ML. "Non-steroidal anti-inflammatory drugs for spinal pain: a systematic review and meta-analysis." Ann Rheum Dis. 2/2/2017
Γεννήθηκε το 1960 στο Αιγάλεω Αττικής. Αποφοίτησε από τη Σχολή Φυσικοθεραπείας το 1982 και την Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ το 1989. Έλαβε την ειδικότητα της Ορθοπαιδικής Χειρουργικής και Τραυματολογίας το 1996. Εργάστηκε ως Υπεύθυνος Εργαστηρίου Φυσικοθεραπείας 1982-1996. Ως Ορθοπαιδικός εργάστηκε από το 1997 έως το 2000 στο Ορθοπαιδικό Τμήμα της «Κλινικής Παλαιού Φαλήρου του Ιατρικού Αθηνών» και στη συνέχεια στο Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν ως Επιμελητής Α΄, όπου και συνεχίζει ως αναπληρωτής διευθυντής από το 2012. Από το 1996 ως σήμερα διατηρεί επίσης Ορθοπαιδικό Ιατρείο στην Αγία Βαρβάρα. Είναι μέλος του ΕΕΣ, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αγίας Βαρβάρας από το 2003, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου από 1-1-2013, και αιρετό μέλος του προεδρείου της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν από το 2007 έως το 2015.