Μία πρόσφατη δημοσίευση στο Lancet έφερε ανατροπή στην ιατρική κοινότητα γύρω από τις διαδεδομένες αντιλήψεις ότι όσο λιγότερο αλάτι τόσο καλύτερα. Η συγκεκριμένη μελέτη απέδειξε ότι οι μόνοι που ωφελούνται από τον περιορισμό του αλατιού είναι οι υπερτασικοί που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλατιού. Αντιθέτως, δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε σχέση με δίαιτες μέτριας περιεκτικότητας σε αλάτι.

Η μελέτη η οποία χρηματοδοτήθηκε από την βιομηχανία περιλάμβανε πάνω από 130.000 ασθενείς από 49 χώρες, πραγματοποιήθηκε από το PHRI (Population Health Research Institute) σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του McMaster στον Καναδά, και περιλάμβανε δείγματα πρωινών ούρων και μετρήσεις αρτηριακής πίεσης. Σχεδόν οι μισοί συμμετέχοντες ήταν υπερτασικοί.

Μετά από παρακολούθηση 4 ετών, το 11% των συμμετεχόντων με υπέρταση και το 4% χωρίς υπέρταση παρουσίασαν ένα από τα καταληκτικά σημεία που ήταν θάνατος, έμφραγμα, εγκεφαλικό ή καρδιακή ανεπάρκεια. Στους υπερτασικούς ασθενείς η κατανάλωση αλατιού πάνω από 7 gr/ημέρα συνδυάστηκε με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων σε σχέση με την κατανάλωση 4 gr/ημέρα. Χαμηλή κατανάλωση κάτω από 3 gr/ημέρα συνδυάστηκε επίσης με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων.

Ο Andrew Mente, επικεφαλής της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής Κλινικής Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής στο McMaster’s Michael G. DeGroote School of Medicine αναφέρει ότι αυτά τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά για αυτούς που υποφέρουν από υψηλή αρτηριακή πίεση, ενώ επίσης υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα του περιορισμού του αλατιού, όχι όμως και την ελάττωσή του σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Η χαμηλή πρόσληψη αλατιού ελαττώνει την αρτηριακή πίεση αλλά επηρεάζει και άλλες ορμόνες που μπορεί να εξουδετερώνουν τα πλεονεκτήματα της χαμηλής κατανάλωσης αλατιού.

Ο Dr. Harlan Krumholz, αρχισυντάκτης του επιστημονικού περιοδικού NEJM Journal Watch Cardiology, σχολιάζει ότι “αυτή η μελέτη προβάλλει την περιπλοκότητα της κατανάλωσης αλατιού σε σχέση με την υπέρταση και τα καρδιαγγειακά συμβάντα. Οι ασθενείς μας πρέπει να ενημερώνονται ότι τόσο η υψηλή όσο και η πολύ χαμηλή κατανάλωση αλατιού ενέχει κινδύνους ενώ η μέτρια κατανάλωση αποτελεί για τώρα τουλάχιστον την ασφαλέστερη οδό.

Παράλληλα ο FDA ανακοίνωσε τους στόχους της διετίας και της δεκαετίας για δραματική ελάττωση του αλατιού στα επεξεργασμένα προϊόντα με στόχο την ελάττωση του κινδύνου των καρδιαγγειακών επεισοδίων που συνδέονται με την υπέρταση.

Η μέση πρόσληψη αλατιού των Αμερικανών είναι 3,4 gr/ημέρα ενώ ο στόχος είναι τα 3 gr στην διετία και τα 2,3 gr στην δεκαετία. Μελέτες έχουν υπολογίσει ότι η ελάττωση της πρόσληψης αλατιού κατά 40% μέσα στην επόμενη δεκαετία μπορεί να σώσει 500.000 ζωές και να εξοικονομήσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε κόστη υγείας στις Η.Π.Α.

Μετά από όλες αυτές τις αντικρουόμενες ανακοινώσεις και μελέτες, είναι προφανές ότι η συζήτηση για την κατανάλωση του αλατιού έχει μόλις ξεκινήσει.

ΠΗΓΗAndrew Mente et al. "Associations of urinary sodium excretion with cardiovascular events in individuals with and without hypertension: a pooled analysis of data from four studies." The Lancet, 2016
Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1991. Εργάστηκε ως ιατρός του Ι.Κ.Α. στα Αλουμίνια Ελλάδας (1993-1994) και ως Γενική Ιατρός στην Ιδιωτική Παθολογική Κλινική "Θεραπευτήριο Ιπποκράτης" (1994). Εξειδικεύτηκε στην Παθολογία στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" (1995-2000) από όπου και έλαβε την ειδικότητα (2000). Το 2001 εκπαιδεύεται στην Αγγειολογία ενώ παράλληλα εξειδικεύεται στους Υπερήχους στο Τμήμα Υπερήχων του Π.Γ.Ν.Α. "Γ. Γεννηματάς". Από το 2001 εργάζεται στην Α' Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center ως Επιμελήτρια και Διευθύντρια των Εξωτερικών Ιατρείων και του Τμήματος Check Up και το 2015 αναλαμβάνει Διευθύντρια του Α' Παθολογικού Τμήματος. Εργασίες της έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά ενώ έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες.