H υστερία των επισήμων οργανισμών ελέγχου φαρμάκων FDA και ΕΜΕΑ, κατά των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), που ενισχύεται κατά καιρούς από τα δημοσιεύματα κάποιων ανεγκέφαλων μεγαλοσχημόνων γιατρών, έφερε τελικά τα αποτελέσματά της.
Επειδή δυστυχώς ο οξύς ή ο χρόνιος πόνος των παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος δεν αντιμετωπίζεται με ευχές, ο απλός γιατρός που αντιμετωπίζει το 90% των περιστατικών αυτών (100 εκατομμύρια ασθενείς τον χρόνο μόνο στις Η.Π.Α.) κάτι πρέπει να δώσει για να ανακουφίσει τον ασθενή. Επειδή λοιπόν τον έχουν κατατρομάξει με τις πιθανές παρενέργειες των ΜΣΑΦ (ιμπουπροφένη, δικλοφενάκη κ.ά.) που έδινε μέχρι σήμερα, χορηγεί συστηματικά πλέον οπιοειδή.
Έτσι το ποσοστό χρήσης των οπιοειδών από 11,3% που ήταν το 2000 έφθασε στο 19,6% το 2010 και συνεχώς αυξάνεται, ενώ αντίστοιχα πέφτει το ποσοστό χορήγησης των ΜΣΑΦ και της παρακεταμόλης για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα.
Το αποτέλεσμα αυτής της μεταστροφής της συνταγογραφίας ήταν το ακόλουθο: Το 2008, το ετήσιο νούμερο των θανατηφόρων δηλητηριάσεων από υπερχορήγηση οπιοειδών έχει ξεπεράσει τους θανάτους από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και οι θάνατοι από κοκαΐνη και ηρωΐνη μαζί, να είναι λιγότεροι από τους θανάτους από οπιοειδή που χορηγήθηκαν με ιατρική συνταγή για απλούς μυοσκελετικούς πόνους.
Το έχω ξαναπεί και θα το λέω συνεχώς, η ιατρική των γραφείων, των ερευνητικών εργαστηρίων και των εραστών των στατιστικών αποτελεσμάτων, δεν έχει καμία σχέση με την καθημερινή κλινική ιατρική πραγματικότητα. Για να έχεις την δύναμη να επηρεάζεις την συνταγογραφία εκατομμυρίων γιατρών, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να είσαι εσύ καθημερινός κλινικός γιατρός και να γνωρίζεις το συγκεκριμένο πρόβλημα από πρώτο χέρι.
Δυστυχώς όμως πουθενά δεν συμβαίνει αυτό. Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τα οπιοειδή στις Η.Π.Α. και που απλώνεται σαν επιδημία σε όλο τον κόσμο, είναι ένα θλιβερό παράδειγμα, αυτής της ανεπάρκειας. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει αυτό που είπε κάποτε ο Ευριπίδης “Έστιν η λίαν δυσπραξία λίαν διδούσα μεταβολάς”, ή σε απλά ελληνικά “Οι πολύ δύσκολες καταστάσεις, φέρνουν και μεγάλες αλλαγές”.
