Είναι γνωστό στην επιστημονική κοινότητα πως όταν το φαγητό και οι συνήθειες του ύπνου είναι εκτός συγχρονισμού με το κιρκαδικό ρολόι του σώματος, οδηγούμαστε σε διαταραχές του μεταβολισμού.

Κατά τα τελευταία 20 χρόνια, οι επιστήμονες έχουν διαμορφώσει μία σαφέστερη εικόνα σχετικά με το κιρκαδικό ρολόι που έχει ως κύριο ρόλο του να κρατά τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος συντονισμένη με τον 24ωρο κύκλο φωτός-σκότους.

Η βασική επιστήμη έδωσε με τη σειρά της τη θέση της σε ανθρώπινες μελέτες αποκαλύπτοντας πως οι συνήθειες του ύπνου όπως και οι διατροφικές συνήθειες ενός ατόμου μπορούν, απορρυθμίζοντας το κιρκαδικό ρολόι του σώματός μας, να συμβάλλουν σε μεταβολικά προβλήματα, όπως η παχυσαρκία ή ο σακχαρώδης διαβήτης.

Ο υπερχιασματικός πυρήνας του εγκεφάλου (SCN) ενεργεί ως κεντρικός βηματοδότης για το κιρκαδικό σύστημα του ανθρώπου. Όταν ο αμφιβληστροειδής επεξεργάζεται τα μήκη κύματος του φωτός που εκπέμπονται τυπικά από τον ήλιο, μια σειρά γεγονότων μεταγωγής σήματος ενεργοποιούν την έκφραση των κιρκαδικών γονιδίων μέσα στον υπερχιασματικό πυρήνα.

Απαντώντας σε αυτές τις αλλαγές στη γονιδιακή έκφραση, καθοδηγούμενος από τον κύκλο φωτός-σκότους, ο SCN διεγείρει την απελευθέρωση της ορμόνης κορτιζόλης που ενεργοποιεί την αφύπνιση και την ορμόνη μελατονίνη, η οποία σηματοδοτεί ότι ήρθε η ώρα για ύπνο.

Είναι αξιοσημείωτο πως πρόσφατα οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι τα περιφερικά όργανα και οι ιστοί έχουν και αυτοί κιρκαδικούς ρυθμούς ή δικά τους “περιφερικά ρολόγια”.

Η διαπίστωση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα όργανα που εμπλέκονται στο μεταβολισμό της γλυκόζης όπως το ήπαρ, οι μύες, ο λιπώδης ιστός, τα βήτα κύτταρα και το έντερο. Για αυτά τα εσωτερικά όργανα τα οποία δεν εκτίθενται στο φως της ημέρας, η πρόσληψη τροφής είναι ένας σημαντικός δείκτης για την ώρα της ημέρας. Έτσι, ο κιρκαδικός ρυθμός αυτών των οργάνων επηρεάζεται από το καθημερινό χρονοδιάγραμμα πρόσληψης τροφής.

Τα ευρήματα αυτά σχετικά με το κιρκαδικό ρολόι έχουν οδηγήσει τους επιστήμονες σε ένα κυνήγι για τους τρόπους επανασυγχρονισμού του με σκοπό την αποκατάσταση ενός υγιούς μεταβολισμού.

Αλλά πώς μπορούν να συγχρονιστούν το κεντρικό και το περιφερικό ρολόι;

Επιδημιολογικές μελέτες της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της νύχτας έχουν αυξημένο κίνδυνο αύξησης βάρους και σακχαρώδη διαβήτη.

Ακόμη και άτομα χωρίς ασυνήθιστα ωράρια μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο διαταραχών του ρολογιού λόγω της ρύπανσης, της αυξανόμενης χρήσης λαμπτήρων κατά τη διάρκεια της νύχτας και διάφορων ηλεκτρονικών συσκευών που εκπέμπουν τα ίδια μήκη κύματος του φωτός με τον ήλιο, με αποτέλεσμα να μπερδεύουν το φυσιολογικό κιρκαδικό ρολόι του οργανισμού.

Συνοψίζοντας, ο ύπνος, ο κιρκαδικός ρυθμός και ο μεταβολισμός συνθέτουν μία αναπόσπαστη τριάδα. Ο ανεπαρκής ύπνος έχει αποδειχθεί ότι έχει αρνητικές επιπτώσεις στη ρύθμιση της γλυκόζης καθώς επίσης μειώνει το μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας οδηγώντας σε υψηλό σάκχαρο και αύξηση του σωματικού βάρους. Η αποκατάσταση της κανονικότητας της παραπάνω τριάδας μπορεί να συμβάλει στην αναστροφή αυτών των αρνητικών συνεπειών.

Προς αυτή την κατεύθυνση, δημιουργήθηκε πρόσφατα η εφαρμογή κινητού τηλεφώνου που ονομάζεται myCircadianClock, η οποία βοηθά την καταγραφή του φαγητού, του ύπνου, της δραστηριότητας καθώς και της λήψης φαρμάκων ή συμπληρωμάτων.

Η συλλογή δεδομένων μέσω της εφαρμογής αυτής μπορεί να βοηθήσει την ιατρική κοινότητα στη δημιουργία νέων προτύπων αναφοράς (εκτός των πολύ γνωστών έως τώρα όπως η μέτρηση αρτηριακής πίεσης ή σακχάρου του αίματος) για πιο εύκολο εντοπισμό και θεραπεία ασθενειών που σχετίζονται με τον όχι και τόσο ευρέως γνωστό ρυθμιστή της υγείας μας, το κιρκαδικό μας ρολόι.

ΠΗΓΗKuehn B. "Resetting the Circadian Clock Might Boost Metabolic Health", JAMA. Published online March 15, 2017
Η Φιλία Δημητριάδη αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 2006 και συνέχισε την κλινική της εκπαίδευση στο Unterberg Children’s Hospital του New Jersey των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής από όπου το 2012 έλαβε τον τίτλο ειδίκευσης στην Παιδιατρική. Έχει τριετή εξειδίκευση στην Παιδιατρική Ενδοκρινολογία-Διαβητολογία και τις Διαταραχές Μεταβολισμού στο St. Christopher’s Hospital for Children του Πανεπιστημίου Drexel, στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Το 2015 έλαβε τον τίτλο εξειδίκευσης στην Παιδιατρική Ενδοκρινολογία και Διαβητολογία. Το 2015 επελέγη σε διεθνές επίπεδο από το American Association of Clinical Endocrinologists (AACE) και παρακολούθησε εντατικοποιημένη κλινική εκπαίδευση στην Ενδοκρινολογία –Διαβητολογία και τη Διατροφή στη Mayo Clinic, της Μιννεσότα των ΗΠΑ. Το 2012 αναγορεύτηκε Λέκτορας του Drexel University College of Medicine στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Επίσης, ελαβε την πιστοποίηση της Αμερικάνικης Ακαδημίας της Παιδιατρικής (Fellow of the American Academy of Pediatrics) στην Γενική Παιδιατρική και στην Παιδιατρική Ενδοκρινολογία. Το 2015 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου έως και σήμερα διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο. Επίσης είναι επιστημονική συνεργάτις στο Νοσοκομείο Παίδων ΜΗΤΕΡΑ με αποκλειστικό κλινικό ενδιαφέρον στην Νεογνική-Παιδική-Εφηβική Ενδοκρινολογία, το Σακχαρώδη Διαβήτη, την Παχυσαρκία και τις Διαταραχές Μεταβολισμού. Επίσης κατέχει τη θέση της επιστημονικής συνεργάτιδος στην Α’ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» και στη Μονάδα Κλινικής και Μεταφραστικής Έρευνας στην Ενδοκρινολογία του Πανεπιστημίου Αθηνών.