Μία πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη προέκυψε όταν η καθηγήτρια δερματολογίας και γενετικός Angela Christiano άρχισε να χάνει τα μαλλιά της από μία ασθένεια που είναι γνωστή ως γυροειδής αλωπεκία (alopecia areata), η οποία προκαλεί απώλεια των μαλλιών σε κυκλικά σημεία όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους θύλακες των τριχών.
Η γυροειδής αλωπεκία είναι μία αυτοάνοση ασθένεια των μαλλιών. Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού αναγνωρίζει τους θύλακες των τριχών ως ξένο σώμα και, μέσω των Τ-λεμφοκυττάρων, τους αναγκάζει να εισέλθουν στη φάση του τελικού σταδίου ζωής της τρίχας. Τα μαλλιά πέφτουν μετά από περίπου τρεις μήνες και επανέρχονται μόνο εάν σταματήσει η προσβολή των θυλάκων των τριχών από τα Τ-λεμφοκύτταρα.
Η Christiano εμφάνισε γυροειδή αλωπεκία πριν αρκετές δεκαετίες. Στη δεκαετία του 1990 έστειλε φωτογραφίες του τριχωτού της κεφαλής της σε ερευνητές στο Πακιστάν ζητώντας τη συνεργασία τους στη μελέτη της ασθένειας αυτής. Η συνεργασία τους οδήγησε στην ταυτοποίηση του γονιδίου που συνδέεται με την ασθένεια αυτή, ένα παράγοντα στα κύτταρα που βρίσκονται στους θύλακες των τριχών που ελκύει τα κυτταροτοξικά Τ-λεμφοκύτταρα τα οποία με τη σειρά τους επιτίθενται στους θύλακες.
Σε μία νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature, η Christiano μελέτησε μία κατηγορία φαρμάκων, τους ανταγωνιστές JAK (JAK inhibitors). Η πρωτεΐνη JAK ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να επιτεθεί στους θύλακες των τριχών ενώ έχει συνδεθεί και με άλλες ασθένειες. Για το λόγο αυτό οι ανταγωνιστές αυτής της πρωτεΐνης (ruxolitinib και tofactinib) κυκλοφορουν ήδη ως φάρμακα για εξειδικευμένα αιματολογικά περιστατικά. Αφού χρησιμοποίησαν ζωικά μοντέλα με ποντίκια, οι ερευνητές συνεργάστηκαν με το Τμήμα Δερματολογίας στο Columbia University Medical Center για να αρχίσουν μία κλινική μελέτη σε ανθρώπους. Οι – λίγοι – συμμετέχοντες στη μελέτη αυτή είδαν τα μαλλιά τους να ξαναβγαίνουν μετά από πέντε μήνες θεραπεία.
Δεν υπάρχουν μέχρι τώρα εγκεκριμένες από τον FDA θεραπείες για τη γυροειδή αλωπεκία εκτός από τις ενέσεις κορτιζόνης, την τοπική χορήγηση μινοξιδίλης και μερικές κρέμες στο εμπόριο. Η Christiano και η ομάδα της είναι αισιόδοξοι ότι βρίσκονται σε καλό δρόμο για τη θεραπεία της φαλάκρας.
Ο δρ David Bickers, καθηγητής δερματολογίας στο Columbia University Medical Center σημειώνει ότι “το χρονικό διάστημα των τεσσάρων ετών της μετάβασης από γενετικά δεδομένα σε θετικά αποτελέσματα κλινικής μελέτης είναι εκπληκτικά γρήγορο και αναδεικνύει την ικανότητα αυτής της ερευνητικής ομάδας να εφαρμόζουν επιστήμη υψηλότατου επιπέδου”.