Όλοι όσοι ασχολούνται με το κλάδο της Υγείας στην Ελλάδα, γνωρίζουν καλά τις περικοπές που έχουν γίνει. Ειδικά στο φάρμακο η δημόσια δαπάνη έχει μειωθεί κατά 62% συγκριτικά με το 2009. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έχει μειωθεί και η κατανάλωση των φαρμάκων, τουναντίον θα έλεγα. Το μάρμαρο φαίνεται να το έχουν πληρώσει κυρίως οι φαρμακευτικές εταιρίες, είτε με μειώσεις τιμών, είτε με rebates & clawbacks, αλλά και οι ασθενείς, οι οποίοι πληρώνουν περισσότερο από το 35% της αξίας των φαρμάκων στην ιδιωτική αγορά κατά μέσο όρο.
Και το ερώτημα είναι, αν υπήρξαν τόσο σημαντικές περικοπές στη Υγεία, σε άλλη χώρα που μπήκε στο μνημόνιο.
Η απάντηση είναι όχι.
Υπάρχει όμως μία χώρα, που αποτελεί και σχολή στα οικονομικά της Υγείας, που χαράζει το δρόμο όλων αυτών των περικοπών. Συχνά, οι κυβερνητικές της αποφάσεις γίνονται αντικείμενο σχολιασμού σε όλη την Ευρώπη, καθώς το μέγεθος και η δύναμη της εν λόγω χώρας αποτελεί παράδειγμα και για πολλές άλλες. Από τον τίτλο του άρθρου ξέρετε ότι μιλάμε για την Γαλλία.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, η Γαλλική κυβέρνηση, ανακοίνωσε περικοπές εξόδων στο κλάδο της Υγείας κατά 4.05 δισ. €. Οι μεγαλύτερες μειώσεις προέρχονται από το φάρμακο, όπου οι περικοπές θα αγγίξουν τα 1.4 δις. € και αναμένονται από μειώσεις τιμών, αύξηση χρήσης γενοσήμων μέχρι και εφαρμογή rebates.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Στις 25 Μαρτίου η Γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε να σταματήσει την αποζημίωση 20 φαρμάκων από τη λίστα “liste en sus”, που περιλαμβάνει τα φάρμακα υψηλού κόστους. Η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε, παρά το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα σκευάσματα ήταν κυρίως νοσοκομειακά, αντικαρκινικά και μοναδικά σκευάσματα, και παρά τις προειδοποιήσεις από τους Ευρωπαϊκούς Φορείς Υγείας, ότι η περικοπή τους θα περιορίσει την πρόσβαση των ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες.
Και αν νομίζετε ότι τα μέτρα της Γαλλικής Κυβέρνησης σταματούν εδώ, κάνετε λάθος. Στα τέλη του 2015 πάρθηκε μία απόφαση που άρχισε σιγά σιγά να παίρνει τα χαρακτηριστικά της γρίπης και να κολλάει τα κοντινά της κράτη. Τι ήταν αυτό; Να επιτρέπεται το off-label use. Να επιτρέπεται δηλαδή η συνταγογράφηση φαρμάκων εκτός ενδείξεων προκειμένου να μειωθεί το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης. Η αντίδραση βέβαια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ήταν άμεση και η ανησυχία έκδηλη καθώς:
- Μέσα στους ρόλους των ασφαλιστικών φορέων και των κυβερνήσεων είναι η προστασία της δημόσιας υγείας
- Η συναγογράφηση εκτός ενδείξεων θα πρέπει να περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις έλλειψης ή απουσίας της ενδεδειγμένης θεραπείας
- Οι επαγγελματίες υγείας δεν είναι υποχρεωμένοι να παρακάμπτουν την πρακτική τους προκειμένου να μειώσουν το κόστος θεραπείας
- Πρόσθετα μέτρα πρέπει να θεσπιστούν για να διασφαλιστεί η φαρμακοεπαγρύπνηση στο πλαίσιο της συνταγογράφησης off-label και να διατηρηθεί το υψηλό επίπεδο ασφάλειας των ασθενών
Αν μέχρι σήμερα λοιπόν ανησυχούσατε ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που η Υγεία δέχεται τόσες μεγάλες πιέσεις στην Ευρώπη, σήμερα αυτή η ανησυχία καταρρίφθηκε. Και να θέλουμε να τα δούμε από μία κυνική ματιά, η παντελής απουσία μέτρων εξορθολογισμού των δαπανών στην Υγεία επί σειρά ετών, είναι ο λόγος που μας οδήγησε σε μία τόσο βίαιη μεταβολή των συνθηκών την τελευταία εξαετία.
Το νερό όταν μπαίνει στο αυλάκι δεν γυρίζει πίσω. Ας ξεχάσουμε λοιπόν τα παλιά, ας κοιτάξουμε λίγο τι γίνεται γύρω μας και ας προσπαθήσουμε να κολυμπήσουμε για να μείνουμε στην επιφάνεια.
«Το μέλλον δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. Εκτός αν το δημιουργήσουμε»
