Πολλοί άνθρωποι, όπως και ο υπογράφοντας, τρελαίνονται για τα καυτερά φαγητά. Σύμφωνα με μία μελέτη του 1979, o Paul Rozin υποστηρίζει ότι η ευχαρίστηση από τα καυτερά φαγητά είναι συνδεδεμένη με τον πόνο που αυτά προκαλούν. Πράγματι, οι αισθήσεις ευχαρίστησης και πόνου προκαλούν την ενεργοποίηση των υποδοχέων ντοπαμίνης και μερικών περιοχών του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην αντίληψη και τη συνείδηση. Κάποιες περιοχές στις οποίες οι νευρώνες για τον πόνο και την ευχαρίστηση αλληλοκαλύπτονται, ενισχύουν την ευχαρίστηση και εκλύουν ενδορφίνες. Η ανακούφιση που νιώθει κανείς μετά τον αρχικό πόνο του καψίματος είναι αυτή που οδηγεί τελικά στο ευχάριστο αυτό συναίσθημα.
Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι, το πικάντικο δεν είναι μία από τις γνωστές γεύσεις (αλμυρό, γλυκό, πικρό κ.λπ.) αλλά η αντίδραση του εγκεφάλου στην ενεργοποίηση συγκεκριμένων αισθητηρίων νευρώνων πόνου που βρίσκονται στη γλώσσα ευαίσθητους στην υπερβολική ζέστη. Τα καψαϊκινοειδή, ουσίες που βρίσκονται στις πιπεριές και σε άλλα καυτερά φαγητά, ενεργοποιούν τους υποδοχείς αυτούς προκαλώντας αισθήσεις παρόμοιες με αυτές που προκαλούνται από την ύπαρξη βλάβης, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να ερμηνεύει με τον ίδιο τρόπο διαφορετικά ερεθίσματα.
Αιώνες τώρα, τα καυτερά φαγητά θεωρούνταν ευεργετικά για την υγεία. Παρ’ όλα αυτά, μόνο μία μελέτη από την Κίνα (2015) εξέτασε την κατανάλωση πιπεριών τσίλι και τη σύνδεσή της με τη θνησιμότητα. Τη μελέτη αυτή ήρθε να ενισχύσει μία νέα μελέτη από το Larner College of Medicine του Πανεπιστημίου του Vermont η οποία χρησιμοποίησε στοιχεία από 16.000 Αμερικανούς για παραπάνω από 23 έτη. Ο φοιτητής Mustafa Chopan και ο καθηγητής Ιατρικής Benjamin Littenberg εξέτασαν τα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων με βάση την κατανάλωση πιπεριών τσίλι και παρατήρησαν ότι αυτοί που κατανάλωναν πιπεριές τσίλι ήταν κυρίως νέοι άνδρες, λευκοί Μεξικάνοι-Αμερικάνοι, παντρεμένοι, με χαμηλότερο μισθό και μορφωτικό επίπεδο που είχαν χαμηλότερη HDL χοληστερόλη, κάπνιζαν και κατανάλωναν αλκοόλ, περισσότερο κρέας και λαχανικά σε σχέση με αυτούς που δεν κατανάλωναν τσίλι. Επίσης, οι ερευνητές παρακολούθησαν τον αριθμό των θανάτων για 18,9 έτη κατά μέσο όρο ενώ ανέλυσαν και τις αιτίες θανάτου.
Μετά από ανάλυση των δεδομένων, προέκυψε ότι η κατανάλωση κόκκινων πιπεριών τσίλι σχετίζεται με 13% μείωση της ολικής θνησιμότητας, και κατά κύριο λόγο σε θνησιμότητα οφειλόμενη σε καρδιαγγειακές νόσους ή εγκεφαλικό.
Οι ερευνητές σχολιάζουν ότι “παρ’ όλο που ο μηχανισμός με τον οποίο οι πιπεριές επιβραδύνουν τη θνησιμότητα δεν είναι απολύτως γνωστός, τα Transient Receptor Potential (TRP) channels που είναι οι κύριοι υποδοχείς για ουσίες όπως η καψαϊκίνη, μπορεί να είναι υπεύθυνα για στη σχέση αυτή.” Σύμφωνα με τους ερευνητές, η καψαϊκίνη παίζει ρόλο στους κυτταρικούς και μοριακούς μηχανισμούς που προλαμβάνουν την παχυσαρκία και ελέγχουν τη στεφανιαία αιματική ροή ενώ διαθέτει επίσης και αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής, ο Chopan υποστηρίζει ότι η κατανάλωση καυτερών πιπεριών μπορεί να γίνει τελικά απαραίτητη για τη διατροφή και επίσης να οδηγήσει σε κλινικές μελέτες ώστε να διευκρινιστεί πιο ξεκάθαρα ο ρόλος τους.
