Όσοι έχουν παιδιά έχουν σίγουρα αναρωτηθεί ποια είναι η φυσιολογική διάρκεια που κλαίει ένα μωρό και πότε θα πρέπει να φοβούνται για έναν επικείμενο κολικό. Μέχρι τώρα η διάρκεια του φυσιολογικού κλάματος καθορίζεται από τα Κριτήρια Wessel, τα οποία όμως δημιουργήθηκαν τη δεκατία του 1950. Ο καθηγητής Dieter Wolke από το Πανεπιστήμιο του Warwick στοιχειοθέτησε τους πρώτους στον κόσμο παγκόσμιους πίνακες που καταγράφουν το φυσιολογικό κλάμα των βρεφών τους πρώτους τρεις μήνες της ζωής τους.
Σε μία μετανάλυση μελετών με συνολικό αριθμό 8.700 βρεφών από χώρες όπως η Γερμανία, η Δανία, η Ιαπωνία, ο Καναδάς, η Ιταλία, η Ολλανδία και η Μεγάλη Βρετανία, ο Wolke υπολόγισε τον μέσο όρο του χρόνου που κλαίνε τα μωρά σε 24 ώρες σε χώρες με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο στις πρώτες τους 12 εβδομάδες.
Κατά μέσο όρο, βρέθηκε ότι τα βρέφη κλαίνε περίπου δύο ώρες την ημέρα στις πρώτες δύο εβδομάδες. Η μέγιστη διάρκεια είναι 2 ώρες και 15 λεπτά την ημέρα στις 6 εβδομάδες και μειώνεται σταδιακά σε περίπου 1 ώρα και 10 λεπτά την 12η εβδομάδα. Παρ’ όλα αυτά, κάποια βρέφη βρέθηκαν να κλαίνε για μόλις 30 λεπτά και άλλα για πάνω από 5 ώρες, μέσα στην ημέρα.
Τα υψηλότερα επίπεδα κλάματος εμφανίστηκαν στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ιταλία, στον Καναδά και στην Ολλανδία ενώ τα χαμηλότερα στη Δανία, στη Γερμανία και στην Ιαπωνία.
Τα υψηλότερα ποσοστά κολικού, που ορίζεται ως κλάμα για περισσότερο από 3 ώρες την ημέρα για τουλάχιστον 3 ημέρες την εβδομάδα, εμφάνισε η Μεγάλη Βρετανία (28% των βρεφών στις 1-2 εβδομάδες ζωής), ο Καναδάς (34,1% στις 3-4 εβδομάδες) και η Ιταλία (20,9% στις 8-9 εβδομάδες).
Αντίθετα, η Δανία (5,5% στις 3-4 εβδομάδες) και η Γερμανία (6,7% στις 3-4 εβδομάδες) εμφάνισαν τα χαμηλότερα ποσοστά.
Επειδή η φροντίδα των παιδιών και η οικογένεια έχουν αλλάξει δραστικά τα τελευταία 50 χρόνια με την επίδραση διαφορετικών πολιτισμικών στοιχείων, είναι αναγκαίο να αναβαθμιστούν και οι κατευθυντήριες οδηγίες για την αξιολόγηση του βρεφικού κλάματος, ώστε να βοηθήσουν και τους σύγχρονους γονείς αλλά και τους επαγγελματίες υγείας.
Σύμφωνα με τον Wolke, τα βρέφη διαφέρουν πάρα πολύ στο πόσο κλαίνε τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους ενώ υπάρχουν μεγάλες αλλά φυσιολογικές αποκλίσεις. Σημειώνει επίσης ότι θα μάθουμε πολύ περισσότερα εστιάζοντας σε πολιτισμούς όπου δεν εμφανίζεται το κλάμα σε μεγάλα επίπεδα και για το αν αυτό οφείλεται στη γονεϊκή φροντίδα ή σε άλλους παράγοντες όπως οι εμπειρίες από την εγκυμοσύνη ή η γενετική. Και συνεχίζει προσθέτοντας ότι τα δεδομένα αυτά θα βοηθήσουν τους γονείς και τους επαγγελματίες υγείας να αξιολογήσουν αν ένα βρέφος κλαίει μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια ή κλαίει υπερβολικά, κάτι το οποίο μπορεί να σηματοδοτεί ότι απαιτείται περισσότερη φροντίδα και υποστήριξη από τους γονείς του.
