Το τεχνητό πάγκρεας ή βιονικό πάγκρεας ή συσκευή κλειστού βρόγχου «σκέφτεται» σαν το φυσιολογικό ανθρώπινο πάγκρεας. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για εμφύτευμα, αλλά για μια εξωτερική συσκευή σε μέγεθος κινητού τηλεφώνου, η οποία μιμείται το κανονικό σύστημα ρύθμισης της γλυκόζης στο αίμα.

Αποτελείται από μία αντλία ινσουλίνης, ένα συνεχές μόνιτορ γλυκόζης και κατάλληλο λογισμικό που ανιχνεύει τις ανάγκες του ασθενούς σε ινσουλίνη, με βάση τη δραστηριότητα, τον ύπνο, το μεταβολισμό και άλλους παράγοντες. Με τον τρόπο αυτό, η συσκευή παρακολουθεί διαρκώς τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα των ασθενών και αυτομάτως, εγχέει τα σωστά επίπεδα ινσουλίνης.

Έτσι, το σύστημα μπορεί να ελέγχει τα επίπεδα σακχάρων στο αίμα, καλύτερα από τους ίδιους τους ασθενείς, επισημαίνουν οι ερευνητές δρ. Ed. Damiano και S. Russell, στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσσέτης, στη Βοστώνη. Μάλιστα, τον Ιούνιο του 2016, στα πλαίσια του 76ου συνεδρίου της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (American Diabetes Association), ανακοινώθηκε πως η επαναστατική αυτή μέθοδος ρύθμισης του διαβήτη μπορεί πολύ σύντομα να κυκλοφορήσει στην αγορά.

Ο δημιουργός του βιονικού παγκρέατος δρ. Damiano, του οποίου ο γιός πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, πιστεύει ότι το 2017 θα έχει τα τελικά αποτελέσματα της έρευνας. «Δεν θα μπορούσαμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο, χωρίς τη βοήθεια και του συνιδρυτή της Apple, Steve Jobs» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Damiano διότι το βιονικό πάγκρεας για να λειτουργήσει χρειάζεται ένα κινητό, ένα μόνιτορ γλυκόζης και μία αντλία ινσουλίνης. Δεν θα ήταν μάλιστα εφικτό να δημιουργηθεί αν δεν κυκλοφορούσε το iPhone 4, το οποίο μπορούσε να εκπέμπει σήμα bluetooth χαμηλής ενέργειας το οποίο επέτρεπε στις συσκευές να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.

ΜΕΣΩFox M, "Bionic Pancreas' Astonishes Diabetes Researchers", NBC News, 16/6/2014
ΠΗΓΗKirkwood M, "Bionic Pancreas Reduces Hypoglycemia with Automated Glucagon Delivery", ADA, 14/6/2016
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Essex (2001) και έλαβε το μεταπτυχιακό στην Περιβαλλοντική Βιολογία το 2006 από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 2013 εργάσθηκε ως βιολόγος στο φορέα διαχείρισης Αξιού-Αλιάκμονα και το 2014 συνεργάστηκε με το Δήμο Σίνδου για τη εκπόνηση τεχνικής μελέτης για τη ρύπανση. Από το 2015 εργάζεται ως αναπληρώτρια καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εργασίες της έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια.